Skip to main content

Jak poważnym zjawiskiem jest wypalenie zawodowe? Okazuje się, iż jest to coś niewątpliwie zagrażającego dobrostanowi i zdrowiu psychicznemu medyków i nie powinno być lekceważone przez samych medyków jak i przez organizacje ochrony zdrowia.

W wyniku współpracy instytucji Massachusetts Medical Society,Massachusetts Health and Hospital Association, Harvard T.H. Chan School of Public Health, Harvard Global Health Institute, powstał artykuł naukowy pełniący rolę apelu, który przybliża problem wypalenia zawodowego oraz proponuje liczne metody jego niwelowania w oparciu o istniejące systemy, programy i badania.

Wypalenie zawodowe jako kryzys – wprowadzenie, cel artykułu

Według autorów wypalenie zawodowe posiada tytuł kryzysu zdrowia publicznego, dotyka zarówno medyków, jak i w znaczącym stopniu ich pacjentów. System opieki zdrowotnej nie może funkcjonować na wysokim poziomie, gdy pracownicy borykają się z problemami wypalenia, ponieważ często prowadzi ono do błędów lekarzy oraz złej relacji z pacjentami.

Celem artykułu jest szerzenie świadomości o wypaleniu i podkreślenie istoty tego problemu, a także jego wpływu na populację (tutaj populację USA). Ponadto autorzy proponują rozwiązanie dla wypalenia na trzech poziomach, etapach w czasie: krótkotrwały, średni i długotrwały. Rozwiązania te dotyczą kolejno, natychmiastowego zapewnienia pomocy i opieki dla cierpiących, następnie zmodyfikowanie i zreformowanie sposobu wykonywania dokumentacji medycznej, a wreszcie jako długotrwałe rozwiązanie – wyznaczenie nowej funkcji, posady “Dyrektora Dobrostanu” (CWO- Chief Wellness Officer), który zajmowałby się dążeniem do redukcji wypalenia zawodowego. Każdy z tych poziomów został szczegółowo opisany przez autorów w dalszej części apelu wraz z informacją, dla których jednostek ochrony zdrowia będą one najbardziej wartościowe.

Problemy w pracy medyka a wypalenie

Często lekarze z powodu m.in ścisłych zasad, których muszą się trzymać, nie mają możliwości zaopiekowania się pacjentem tak, jak by chcieli. Z różnych powodów, jak np. bieda, brak ubezpieczenia (USA) lub bardzo krótkie czasy wizyt, nie są w stanie spełnić swojego zadania i zadbać jak najlepiej o pacjenta, który powinien być traktowany przez nich jako priorytet. Gdy jest to niewykonalne, prowadzi do rozterek moralnych i stresu, a co za tym idzie, wypalenia zawodowego. Autorzy uważają, że problem ten powinien być zaadresowany na wyższym poziomie, w dużych instytucjach.

Z czego korzystali autorzy?
Badacze, aby uzyskać jak najwięcej informacji na temat wypalenia zawodowego posłużyli się literaturą z tej dziedziny a także m.in. wynikami ankiety wypełnianej przez medyków z Massachusetts na różnym poziomie wykształcenia, od studentów po doświadczonych lekarzy. Wyniki pozwalają ocenić jakie rozwiązania dla wypalenia zawodowego byłyby najbardziej adekwatne do stopnia wykształcenia medyka.

Jak zmierzyć wypalenie zawodowe?

Aby móc zmierzyć poziom wypalenia stworzony został indeks, nazywany Maslach Burnout Index. Ocenia on trzy aspekty: zmęczenie emocjonalne, depersonalizacja, i własne sukcesy/poczucie beznadziejności.

Skutki wypalenia – dane z badań

Autorzy stwierdzają, iż mimo wielu prób “naprawienia” wypalenia zawodowego, stanowi on wciąż status kryzysu. Dane z 2018 roku dostarczone dzięki ankiecie przeprowadzonej na lekarzach informują o wzroście wypalenia zawodowego z 74% (w 2016) do 78% badanych medyków. Ponadto aby podkreślić możliwe skutki wypalenia, takie jak pogorszenie się efektywności pracy medyków i całego systemu ochrony zdrowia, autorzy przytaczają dane badaczy Mayo Clinic: w 7-punktowej skali, każdy wzrost o jeden punkt na skali wiąże się z 30-40% prawdopodobieństwem, że medycy zmniejszą ilość godzin pracy. Z kolei US Department of Health and Human Services (HHS) przewiduje drastyczny spadek ilości praktykujących lekarzy do roku 2025, którego jednym z głównych powodów jest właśnie wypalenie zawodowe. W konsekwencji, instytucje będą zmuszone zatrudniać nowych pracowników, co wiąże się z dużymi kosztami.

Wsparcie psychologiczne dla wypalonych pracowników

Pierwszym etapem dążenia do rozwiązania kryzysu wypalenia zawodowego jest według autorów zapewnienie wsparcia i opieki dla tych cierpiących. Podkreślają jednak rolę instytucji medycznych, ponieważ ze względu na stygmatyzację jaka spotyka medyków i ich zdrowie psychiczne, instytucje te powinny łamać stereotypy i zapewniać potrzebującym komfortowe warunki. W USA istnieje wiele organizacji i programów walczących z wypaleniem zawodowym. Ten sposób niwelowania wypalenia dotyczy studentów medycyny, jak i wszystkich medyków.

Reforma administracji dokumentów medycznych

Z kolei z myślą o studentach jak i lekarzach praktykujących, mających na co dzień styczność z pacjentami autorzy proponują kompletną reformę prowadzenia dokumentacji medycznej, która według ankiety Physician Survey z 2018 jest dużym elementem wypalenia. Przez wymagania EHR, czyli Electronic Health Records, medycy nierzadko zmuszeni są spędzać długie godziny przed komputerem, wykonując pracę, którą według badaczy powinna wykonywać sztuczna inteligencja. Lekarze często nie nadążają z ilością dokumentacji komputerowej, tym samym odkładając ich główny cel – kontakt z pacjentem, jego zdrowie – na drugi plan. Oprócz tego, często zabierają pracę do domu, co przyczynia się do wypalenia zawodowego.

Nowa posada – CWO

Długotrwałym rozwiązaniem wypalenia zawodowego jest według badaczy nowa funkcja Dyrektora Dobrostanu (Chief Wellness Officer – CWO). Może być to praca na pełen lub pół etatu. CWO odpowiadałby za wszystko co związane z wypaleniem zawodowym, jego przyczynami jak i skutkami. Szukałby rozwiązań na problemy jak przepracowanie, nadmiar pracy administracyjnej. CWO powinien współpracować też ze studentami medycyny, którzy już od samego początku nauki czując presję, doprowadzają się do stanu wypalenia.

 

Opracowanie: Klaudia Fedorowska na podstawie ” A CRISIS IN HEALTH CARE: A CALL TO ACTION ON PHYSICIAN BURNOUT:
Skip to content